BBQ, stierenvechten en motorrijden

Ik dacht het is weer tijd voor een update. Er is veel gebeurd de afgelopen tijd, maar ik ga er een paar dingen uithalen die voor mij de hoogtepunten waren. Vorige week zaterdag had ik voor de eerste keer een Spaanse BBQ. We hadden om 14.00 afgesproken (het was dus een lunch BBQ). Ik was er dan ook om 14.00 en de rest was er netjes op tijd rond 15.00. Immers, in Spanje kun je niet met mensen afspreken omdat ze geen rekening houden met de tijd. Het was een BBQ bij Miguel, de jongen met wie ik de afgelopen 7 weken heb gewerkt. De barbecue werkt niet echt hetzelfde als in Nederland. Hier wordt gewoon heel veel lam rips (als ik het zo goed zeg) op het rooster gegooid en daar kan iedereen van eten. Het was heel gezellig. In de vroege avond nog een spelletje gedaan. Dat was echt super moeilijk. Je had dan een bekende persoon in je hand en je moest uitleggen wie het was. Dat is in het echt al moeilijk, maar in een vreemde taal die je net twee maanden begint te spreken al helemaal moeilijk.

Zondags ben ik vroeg op gestaan, zodat ik bij Las Ventas was voordat het open ging (stierenvechtersarena). Tot mijn grote verbazing waren alle kaartjes €5. Ik wist al wel dat het goedkoper was dan normaal, maar niet dat alles 5€ kostte. Ik zei dan ook doe dan maar een kaartje zo ver mogelijk vooraan. ’s Middags heb ik mooi Ajax gekeken en daarna richting Las Ventas. Ik wist dat er een typisch stierenvechterskroegje was en daar ging ik even vooraf een pilsje drinken. Er waren Engelse meiden die voor de eerste keer gingen. Één kwam er daar op dat moment net achter dat er niet één stier gedood wordt, maar zes. Dat was wel grappig. Verder raakte ik nog in gesprek met een kerel uit Quebec (Canada) die met zijn vriendin door Spanje en Portugal aan het reizen was.

Het zou rond half 9 beginnen. Ik was dan ook netjes op tijd in het stadion voor de openingsceremonie. Dan komt iedereen langs, die er aan mee werkt. Je kan het vergelijken met een soort laatste act bij het circus. Naast mij zaten een hoop jongens van mijn leeftijd. Zij kenden weer één van de torero’s (stierenvechters) en hebben mij het één en ander verteld. Ik heb die dag 290 foto’s gemaakt, maar ik heb nog steeds geen kabeltje of apparaatje zodat ik ze op mijn laptop kan zetten. Het was verder heel indrukwekkend. Het viel mij erg mee en was minder erg om naar te kijken. De Spanjaarden waren super fanatiek. In de eerste ronde wordt de stier een beetje moe gemaakt. In de tweede ronde prikken ze hem met een grote lans. Die kerel die dat doet zit op een paard en deed het keer op keer niet goed. Tenminste, dat denk ik want hij werd elke keer uitgescholden door alle Spanjaarden. De derde ronde krijgt de stier zes stokken met weerhaken in zijn nek, zodat hij helemaal afgezwakt is. Dan is het tijd voor de matador (diegene die de stier ook daadwerkelijk gaat vermoorden). Het is de bedoeling dat je die stier eerst wat laat rondlopen met dat rode doek. Je moet dan stil staan en de stier laten rennen. Dat is de kunst van het stierenvechten. Op een gegeven moment zit iedereen sssstttt. Dan is het moment aangebroken. Hij pakt zijn zwaard en die moet hij rechtstreeks tot op het handvat in de stier steken (van bovenaf). Dat was maar één keer gelukt van de zes. De andere moesten het meerdere keren proberen. Toch ben ik blij dat ik het heb gedaan en ik ga nog zeker een keer naar een grote wedstrijd. (Hoewel ik mezelf vaak betrapte op het feit dat ik de stier aan het aanmoedigen was en een beetje juichte toen de stier een torero te pakken had)

Deze week heb ik gewoon stage gelopen. Naast mijn stage ben ik veel bezig voor het bezoek van de paus voor ons pap zijn bedrijf. We moesten nog een speciaal stukje materiaal hebben en Sold Out heeft me daar aan geholpen. Ik ging bij mijn stagebegeleider achter op de motor om naar die winkel te gaan. Dat was wel een speciale ervaring. Ik had nog nooit op een motor gezeten en zeker niet met korte broek en t-shirt. Ik zat de hele rit te hopen dat we niet zouden vallen, want dan was het einde zoek. Het was wel echt gaaf! Gisteren zat ik in de woonkamer en vroeg mijn huisgenoot of ik mee wilde gaan stappen. Dat heb ik gedaan, maar ik heb het niet al te laat gemaakt.

Vandaag ben ik maar een kapper gaan zoeken. Op zich had ik er vrij snel één gevonden. Ik werd geknipt door een kerel die meer geïnteresseerd leek in World of Warcraft dan in knippen, maar ik ben niet ontevreden over het eindresultaat. Alleen mijn bakkebaarden zijn niet gelijk haha, maar je kan niet alles hebben.

Dit was het wel weer voor nu. Hasta luego chicos!