Update 7 alweer

Hola a todos!

Zo, het is alweer een tijdje geleden. Dat betekent dat het tijd is voor een nieuwe update. Er is de afgelopen week veel gebeurd. Ik zal de highlights er even uithalen.

Afgelopen donderdag pakte ik net als alle andere dagen de metro naar mijn stageadres. Ik vond het al verdacht, maar goed. Eenmaal aangekomen op mijn stageadres, belde ik een aantal keer aan. Dit keer werd er echter niet open gedaan. Ik was echter wat aan de vroege kant, maar dat was ik de hele week al en toen was er ook iemand op het werk. Toen kwam er een oude mevrouw voorbij lopen en die heb ik maar even gevraagd of het een feestdag was. Het was inderdaad een feestdag en ik was dus vrij. Dat waren ze alleen vergeten te vertellen. Juan Antonio (een van de eigenaren) bevestigde dat via de telefoon.

Vrijdag had ik eigenlijk afgesproken om met Vivi wat te gaan doen. Zij voelde zichzelf niet zo lekker en belde daarom af. Zaterdags ben ik naar de kroeg geweest om de finale voor het EK onder de 21 jaar te gaan kijken. Spanje stond in de finale, dus dat is dan wel leuk om te zien. Javi Martinez heeft veel indruk op me gemaakt het hele toernooi en dat kan wel eens een grote voetballer worden. Ik ben in gesprek geraakt met een Spanjaard die al aardig wat gedronken had. Hij zei dat het goed is om wat te drinken in de avond omdat je dan wel kan slapen in de hitte. Hij moest zondags echter wel werken.

Gisteren ben ik weer naar een intercambio geweest. Weer een aantal mensen ontmoet en het was een leuke avond. Enorm veel complimenten gehad voor mijn Spaans. Rond een uurtje of 12 gingen we naar een andere kroeg Cherokee. Een kroeg die bekend staat om de 100 verschillende shotjes. Het leek uitgestorven, maar het werd toch nog wel druk. Het eerste shortje was lekker, maar die daar op volgde waren stuk voor stuk sterker. Op een gegeven moment zei ik tegen Juan Carlos, laten we een biertje nemen. De meiden die we eerder hadden leren kennen waren er inmiddels ook en Juan Carlos ging even 3 biertjes bestellen. Ik hoor de barman nog vragen pequeñas? Dus: kleintjes? Hij zegt ja. Ik vond het wel een beetje apart, aangezien we normaal bij de intercambios aan de pints zitten. Hij kwam echter terug met een plastic beker zo groot als een emmer. Dit was bepaald geen klein biertje. Hij was sowieso groter dan een halve liter, maar ik weet niet hoeveel er in kon.

Ik was maar wat eerder gegaan, want ik moest natuurlijk gewoon stage lopen. Na een eindje lopen kwam ik op Gran Via. Één van de langste straten van Madrid en grootste straat in het centrum van Madrid. Ik dacht ah mooi, vanaf hier weet ik de bus te vinden. Ik moest echter een kant kiezen en ging linksaf, terwijl ik rechtsaf had gemoeten of andersom. Dit hield in dat ik helemaal aan de verkeerde kant van Madrid uit kwam. Toen kon ik weer terug. Nu lijkt het niet zoveel, maar ik heb er toch zeker 2,5 uur over gelopen. Ik heb nog steeds niet de zekerheid dat ik volgende keer wel goed loop, maar zo moet ik toch de weg leren kennen.

Vandaag bij siësta waren we met zes man. Normaal ga ik altijd alleen met Miguel en Dani. Ik werd even geprezen als stagiaire. Miguel zei: “Jan doet alles snel en ook nog eens goed. Maakt niet uit wat het is en of het saai is, het is zo af. Soms is het zelfs zo dat ik een vraag begin te stellen en dan is het al gedaan.” Een mooi complimentje al zeg ik het zelf. Dit is toch wel een teken dat ik het goed doe.

Ik snap de laatste tijd ook steeds meer de grappen van mijn collega’s. Naar mate ik langer hier ben ga ik het toch steeds beter begrijpen. Ze hebben me vandaag de cobra geleerd. Stel je even voor dat je als jongen met een meisje staat te dansen en je haar wel ziet zitten. Je gaat haar proberen te zoenen, maar zij maakt een afwijkende beweging door met haar hoofd weg te draaien naar links en/of naar rechts. Dat is de cobra.

Mooie anekdote om mee af te sluiten dacht ik. Hasta luego (tot later)!